Чужі на своюй - не чужуй земли

Чужі на своюй - не чужуй земли,
Вы выживали гурько, як могли,
За віру предкув, розпинали наш народ,
За имня своє скореняли род.

Тко удрікався, была чисть йому і слава,
Плекала файно іх тогды держава,
А тко прадідув род не продавав,
Тот денно й нощно тяжко бідовав.

Вун бідовав, но душу сокотив,
Надію мав, из нив у серци жив,
Язык, обычай, віру нам оддав --
Д народови чужому не пристав!