Де зачинат ся Боржава

Де зачинат ся Боржава,
Вітряно тай студино.
Там вӯчарити, бывало,
Ходив прадїд ми Яно.

Тоже туй воды чиряв си,
Видит ми ся, тай не раз.
Быв тоды ищи вӯчарськый,
В полонинах нашых, час.

Де мракы ся поспирали,
А в динь сōнїчко пече,
Туй Боржава ся зачинат,
Туйкы зворинка тече.

Шустра зворина утікат,
Убы вырости в ріку.
Задожджит, та фурт изнесе:
Плитя, рӯща тай піску.

Вода чиста и студена,
Про чилядня первый клас.
Но сякоє честовати,
Раз не принято у нас.

У якӯм шōру Боржава,
Знают й видїли усї.
Та ци має смітя быти,
У карпатськӯй сюй красї?

Што дало ся нам выд Бога,
Має мати красный вид.
Сōкōтїм, што є дōвкола,
Гет спирайме екоцид.