Я пудкарпатськый русин быв тай буду

Я пудкарпатськый русин быв тай буду,
Я верховинськый род свуй не забуду...
Голодна, в студени-ня мамка породила,
Не пеленами-платом-ня повила.
Солодка мамко, колись-ня родила,
Тогды слызами гурькыми ізмыла.
У цуравум корыті колысала,
Сама голодна, а мене плекала.
Ци є на небі Бог, ци ун не чує,
Як пудкарпатськый муй народ бідує.
Ци ангелы і всі сяті не знали,
Як русины із голоду вмирали!
Саракый муй народ, моя родина,
Я вірю прийде радосна година,
І докі жити буду, докі можу,
Усім чим годен, я тобі поможу!