Коли'сь такі в нас зимы были

Коли'сь такі в нас зимы были,
Снігами пышныма габов,
Од студени ся вербы гнули,
Тріщав мороз понад водов.

Ныні зима дождями сыта,
Де снігу є - а де й ниє,
Господня муць видать сердита,
Што из природов грішиме.

Такі пейзажі зимні красні,
У тямці моюй з давньых літ...
Гій заранкы над Тисов ясні,
Вертают у дітинськый світ.