Сезон

Застудило, задожджило,
Слякōть, мрачно, студино.
Лиш бы гріти ся у хыжи,
Йти в пӯвницю на вино.

Но раз треба у дрыварню,
Принисти до хыжі дрōв.
Тріскотит дрыво у шпōрі,
Добре є тай будь здōрōв.

Но тото руснак не буде,
Не ґазда, а просто нуль.
Тко на таблы не наріже
Испичи на фрыштик буль.

Так, ги циганин, що грів ся,
Вєдно й солонину пік.
Так и мы наладиме ся,
Кобы йсе нитко не врік.

Бо якраз сезон ся зачав,
Не з книжок сяка їда.
А кидь світла пак не буде,
Тото нич, вто не біда.

Кобы йсе нас не лишало,
Красна страва на стōлї!
'Д тōму сыра й солонины,
Й кобы дащо в погарі!

Исе вшитко по прōстōму,
Но завто богатый смак.
Най нам Бӯг дарує радӯсть,
Днись, и завтра, и май пак!